Nikel kimikoaren ezaugarriak
Nikel kimikoa (NiP) tratamendu bat da, zeinekin bide kimikoa dela medio, fosforoarekin aleatutako nikel bat ezarriko den azalera ezberdinen gainean, esaterako aluminioa eta aleazioak, altzairu herdoilgaitza, altzairuzko aleazioak karbonoarekin, kobrea eta aleazioak hala nola zenbait ez-eroale.
Bainuko fosforo portzentajearen arabera, nikel kimikoa ondorengo moduan sailka daiteke:
Ohiko izaera nabarmeneko tratamendu horiez haratago, Ni PTFE tratamenduarekin kontatzen dugu; estaldura honek, bere fosforo eduki altuari (% 10-13 P) PTFE partikulak eransten dizkio (% 8- 9 pisuan), zeinek estaldurari ezohiko marruskadura indize urria (0,05 eta 0,1 artean) eta higadurarekiko erresistentzia bikaina emango dioten.
Ezaugarri horrek, prozesu egokiena bihurtzen du etengabeko marruskadura edo higadura jasaten duen edonolako piezarako.
Prozesu horiek guztiek ezaugarri komun bat partekatzen dute, zeinek eragingo duen nikel kimikoa edozein sektorerako prozesu erabat egokia izatea, alegia pieza osoan eginiko estaldura deposizioaren uniformetasuna, haren geometria edonolakoa dela ere (ez dago dispertsiorik). Horrek tratamenduaren ondorengo balizko zuzenketak aurreztuko ditu; hala nola tolerantzia oso doituekin lotutako arazoak (% ±10ko akats-marjina estalduran).
Era berean, elektrolisi bidez funtzionatzen duten ohiko bainuekin kontrajartzean, piezen barrualdeak halaber erabat estalita geratzen dira, eta kanpoko estaldurarekiko lodiera berdinarekin.
Gordailuaren ezaugarriak aldatu egingo dira fosforo portzentajearen arabera, baina oro har, tratamendu guztiek oinarrizko materialaren gogortasuna hobetu egiten dute, baita korrosioaren kontrako bere ahalmena ere.
Prozesu horiek guztiak garatu ahal izango dira bai bastidorean eta bai danborrean, piezen tamaina eta geometria kontuan hartuta.
TRATAMENDU TERMIKOAK
Nikel kimikoaren prozesu ezberdinetako estalduren ondoren, tratamendu termiko ezberdinak aplikatu ahal dira tenperatura ezberdinetan, lortu nahi diren propietateen arabera.
Balizko tratamenduak dira:
- Gogortasun tratamendua: Nikel gordailuaren gogortasuna hedatzeko.
- Itsasgarritasun tratamendua: Gordailuaren itsasgarritasuna hobetzeko, bereziki aluminioa edo altzairu herdoilgaitza bezalako materialetan.
- Hidrogenogabetzeko tratamendua: Hainbat esfortzu mekaniko jasango dituzten karbono altzairu haietan egiten da. Substratuaren aurretiko tratamenduan sortutako hidrogenoaren oklusioa ezabatzean, hobetu egiten dira gordailuaren malgutasuna hala nola itsasgarritasuna.
- Aglomerazio tratamendua: Tratamendu honek, Ni PTFE-rako berezia izanik, PTFE partikulak aglomeratzen ditu gordailuaren azaleran, bere ahalmen irristagaitza pixka bat hobetuz.
